Column – Ommetje

Posted on

Ik loop steeds vaker mijn “ommetje” (heeft u die app al?) in de avond. Even rust, soms een muziekje op, altijd lekker frisse lucht inhaleren en het hoofd even leeg maken. De chaos die regeert tussen 17.00 en 19.00 (dochter halen, eten koken, eten geven, eten van de vloer en de kinderstoel opvegen, gezellig doen met vrouwlief, spelen, stoeien, zelf een poging tot eten doen, badderen, kind in pyjama hijsen, pyjama weer uittrekken en goed om aantrekken, knuffel zoeken, verhaaltje lezen en tot slot ons prinsesje al knuffelend in bed mieteren) maakt plaats voor serene rust in het koppie. Even bijkomen dus.

Als u net als ik wel eens ’s avonds een rondje loopt of fietst, dan weet u dat het dan best druk is. Er heerst iets gemoedelijks op straat in dat laatste uurtje voordat de voordeur weer op slot moet. Een samenhorigheid die een bepaalde troost geeft. Onder de straatlantaarns lijken mensen net als ik op zoek naar adem, een korte ontsnapping uit die vier muren die ons al maanden gevangenhouden. Een laatste rondje luchten voor de bel gaat. Mensen knikken naar elkaar en maken een praatje. Iedereen zegt beleefd gedag. Men snakt naar dat menselijke contact. Ik wel tenminste en vele anderen met mij geloof ik.

Soms kijken mensen een beetje stiekem. Een beetje betrapt als ze met zijn vieren op een hoekje staan te keuvelen. Van de zotte eigenlijk. Dat je je betrapt voelt als je met 4 mensen ergens een praatje staat te maken ’s avonds. Ik denk op die momenten regelmatig dat we nog niet half beseffen hoe bizar deze tijd is. Hoe de impact op ons leven en dat van onze kinderen eigenlijk is en zal zijn, zeker als straks de maatschappij weer “normaal” wordt. Hoe ontregeld zijn we als mens en als maatschappij nu daadwerkelijk?

En plots vraag ik me het af. Hoe zal dat zijn straks? Hoe gaat dat? Wanneer wordt als allerlaatste maatregel de anderhalve meter regel opgeheven? Welke stappen maken we op de weg daarnaartoe? Wanneer zitten we weer met vijftigduizend man in de Arena voor een ouderwets zondagmiddagje Ajax? Staan we volgend jaar weer te hossen op het marktplein op Koningsdag? Wanneer is dat weer normaal? Komt er ooit weer een moment dat we hutjemutje in de kroeg staan? Hoe lang duurt het voor het niet meer onwennig voelt als we in andermans aura komen en andersom? Ik wil antwoorden en ik wil het ontdekken. Zo snel mogelijk.

Volgens de “Ommetje app” (heeft u hem nou al?) moet ik om meer punten te scoren eigenlijk in de ochtend lopen, voor 9.00. Het duurt gelukkig niet lang meer voor ik om 5.00 op pad kan met de camera voor de prachtige zonsopkomst in de ontluikende lente. Ik ben alleen bang dat ik dan al die gezellig mensen mis die ik ’s avonds tegenkom…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *