Zomer, eindelijk was het zomer. Open terrasdeuren, blote voeten, waterpret, slippers, zwoele nachten en licht verbrande schouders. Gierende dreumes, waterballet en extra dikke welterusten-kus. Als ik dat kleine moppie met die gloeiende roze wangen na zo’n heerlijke lange zomerdag in haar bedje deponeer breekt ze elke avond alle mannelijkheid in mij vakkundig af tot op de grond. Ze weet feilloos hoe ze mij nog een minuutje langer kan vasthouden. Met een glimlach van oor tot oor windt ze mij om haar kleine vingertjes. Ik weet dat ze het doet, ik zou ook echt niet anders willen en geef me gewillig over. Nog één keer de lucht in, nog één dikke mwaaaahhhh maar nu echt slapen. ‘Mwah’ is trouwens Mauds voor een kus.
Terwijl ik dit type zit ik heerlijk rozig in onze bescheiden achtertuin en geniet van de zacht zinderende zomeravond. Aan de overkant van de straat zijn buurtgenoten ijverig bezig om de oranje slingers en vlaggetjes door de straat te spannen. Langzaam verandert de hele buurt in een oranje slinger-zee. Heerlijk vind ik het. De zinderende zomerspanning voor het E.K.-voetbal. Veel en veel te lang geleden dat we die voorpret hebben gehad. 2014. Ik herhaal: 2014 was het jaar waarin we voor het laatst Wolter Kroes hoorde blèren dat we er weer bij waren. En nu, met het einde van de corona ellende in zicht kunnen we ons eindelijk weer eens verheugen op een E.K. Het is misschien wel dé kuur die we nodig hebben. De kuur die voor eensgezindheid kan zorgen en die in één klap de gehele bevolking weer kan verbroederen.
Wat dat laatste betreft werkt onze huidige bondcoach Frank de Boer (klinkt in mijn hoofd nog altijd als de befaamde imitatie van Edwin Evers) wel lekker mee. Voor het eerst in maanden loopt het volk, inclusief ondergetekende, weer meer over de bondscoach te zeiken dan over Mark en Hugo. Misschien is het wel een tactiek van de overheid? Naah, te ver gezocht. Dat soort complotten bestaan echt niet. Toch? Hoewel, ik denk dat er genoeg mensen zijn die de bondscoach niet vertrouwen. Jasper Cillessen voorop. Positief getest en zonder overleg aan de kant gezet. Valt iets voor te zeggen, dat kan, maar de manier waarop… Ik vermoed weer gewoon met een “appie” van Frank.
Nostalgisch als ik kan zijn bezingt Bert Heerink momenteel door de speakers zijn liefde voor Julie. Juli dus, maar Bert mag in juni alvast beginnen van mij. Bert wedijvert jaarlijks met Joe Cocker (Summer in the City) om de top van mijn playlist op dagen dat de temperatuur boven 25 graden komt. Ik ga afronden, mijn vrouw schenkt een glas wijn in. De condens staat op het glas. Het is zomer mensen, corona is niet weg maar wel onder controle. Geniet, juich en bouw een feestje in oranje sferen!