Sommigen van u zullen mij een aansteller noemen, anderen een zeikerd. Allicht lacht u me uit. Het mag allemaal en ik zal het accepteren. Maar heel misschien is er één lezer die het met me eens is. En dat is genoeg om mijn klaagzang die ik dadelijk over u ga uitstorten te rechtvaardigen. En zo niet, dan lucht het in elk geval lekker op. Dat is ook wat waard. Belangrijke achtergrondinformatie bij hetgeen dadelijk zal volgen is dat ik werkzaam ben in Putten. Ik rijd dus twee dagen in de week, straks overigens weer vier, van Stadsdennen dwars door Harderwijk richting Putten. Mijn route behelst grotendeels de Verkeersweg, de Westermeenweg en de Kolbaanweg. In mijn ervaring een geliefde route onder mede -Harderwiekers, getuige de drukte elke ochtend.
OK, eerlijk is eerlijk, ik vertrek regelmatig te laat. Maar ja. Een vrouw, een kind, twee katten. U begrijpt wat ik bedoel. Afijn, met de precisie van een Zwitsers uurwerk vertrek ik dus standaard vijf tot tien minuten te laat. In theorie nog net genoeg ruimte om op tijd in Putten te zijn, mits ik overal de maximumsnelheid zonder enige onderbreking kan hanteren. Niks aan het handje dus. Maar er is dus wel van alles aan het handje. Want haast hebben is een slecht idee ’s ochtends om 8.00.
Dus wat denk je? Ik ben de hoek nog niet om en elke week weer word ik geconfronteerd met, bijvoorbeeld, een lesauto waarin een puisterige tiener zijn of haar eerste rijles krijgt. De dienstdoende rijinstructeur leek het een goed idee dat tijdens het spitsuur te doen op de drukste weg van Harderwijk. Vol met haastige Peters. En is het geen lesauto, dan is het wel een tractor. En is het geen tractor dan is er vast wel een bejaarde die iets te veel tijd heeft en standaard een kilometer of twintig onder de maximumsnelheid blijft hangen. Elke rotonde is het vloeken en tieren als blijkt dat zij en de optocht van haastige Peters wéér dezelfde kant op moeten. Hoe halen die lesauto’s, tractoren en bejaarden het toch in hemelsnaam in hun hoofd om op dat uur de drukste weg van Harderwijk te gaan blokkeren. Afgelopen week werd het dieptepunt bereikt toen een graafmachine met aanhanger amper de heuvel aan einde van de Westermeenweg opkwam en met minder dan tien kilometer per uur omhoog kroop. Ik overdrijf niet. Toen wist ik, getuige de hoeveelheid medeweggebruikers die de rotonde als kans zagen om een Verstappen-Hamiltonnetje te doen, dat ik niet alleen ben in mijn ergernis.
Ik hoor u denken: Ga dan op tijd weg. Zet de wekker eerder (overigens zet ik geen wekker, de wekker heet Maud). En ja, u heeft gelijk. En ja, ik loop te zeiken. En ja, ik stel me aan. Klopt. Ik besef het dondersgoed dus laat uw goedbedoelde adviezen maar achterwegen. Ik wilde het gewoon even kwijt.
Zo, dat lucht op.
heerlijk en deels herkenbaar verhaal. Lucht zeker op om dat eens te uiten
Vergeet niet de vuilniswagens die juist op DAT moment, jouw traject………