Als je op deze aardbol tegenwoordig echt niet meer weet wat je met je geld moet doen, kun je voor exorbitante bedragen bijvoorbeeld in een raket stappen voor een op-en-neertje naar de ruimte (althans, net buiten de dampkring) of juist de andere kant op: vier kilometer de oceaan in om het wrak van de Titanic te zien. Vooropgesteld: ik besteed mijn geld ook wel eens aan zinloze dingen maar daar hangen aanmerkelijk andere prijskaartjes aan. Dat vijf van deze diepzee avonturiers nu hun einde lijken te hebben gevonden op de bodem van de Oceaan nabij het wrak van de Titanic is ironisch: waren zij niet zo stinkend rijk geweest dan was hen dit nooit overkomen.
Als ik miljoenen op de bank had, zou ik dan andere keuzes maken? Ik zou zeker niet de ruimte in gaan (want hoogtevrees en vliegangst) en diep de zee in al helemaal niet (schijnt dezelfde vrees te zijn). Natuurlijk zou ik mij van bepaalde luxe voorzien in het leven, zo schijnheilig zal ik echt niet zijn. Ik zou zorgen dat mijn dochters er warmpjes bij zitten en hun opleiding betaald kan worden. En alhoewel ik makkelijk praten heb (ik heb die miljoenen niet en dat zal waarschijnlijk ook nooit gebeuren) weet ik vrij zeker dat er iets mee zou doen voor de wereld, de natuur, de mensheid of het klimaat. Voor onderzoek en genezing van ernstige ziekten. Voor meer (economische) gelijkheid in de wereld.
En zo kun je in een week waarin het nieuws bijna alleen maar om die vijf rijke stinkerds leek te draaien, stevig aan het denken worden gezet. Vind ik het dan niet erg dat er vijf mensen om het leven kwamen? Jawel hoor, maar niet zo erg als vijfhonderd verdronken vluchtelingen aan de andere kant van de wereld, in de Middellandse zee. Elk te vroeg verloren mensenleven is een tragedie. Maar het grote verschil? Die vijf rijke stinkerds hadden een keuze, die vijfhonderd vluchtelingen niet. Kun je weer een discussie gaan voeren of we al die vluchtelingen maar moeten opvangen in Europa. Ook ik heb daar echt de oplossing niet voor, maar als ik miljoenen op de bank had zou ik misschien wel een heel klein beetje kunnen helpen. Maud is ondertussen druk bezig een feestje te organiseren voor haar zusje Floor, die komende week één jaar wordt. Ze is de hele ochtend al druk in de weer met slingers en ballonen en ze pakt alles wat los of vast zit in om als cadeautje dienst te doen. En elke ochtend als we die twee uit bed halen vallen ze elkaar lachend in de armen. Die rijkdom, daar kan geen trip naar de Titanic tegenop.