Afgelopen week vroeg iemand mij wat ik dan zo lekker vind aan de herfst. Ik had iets daarvoor mijn bezwaren jegens de zomer kenbaar gemaakt en had geopperd dat ik van alle seizoenen houd, maar de zomer mijn minst favoriete is. Nog nooit heb ik iemand mij met zo;n verbaasde blik aan zien kijken. Of ik echt helemaal van Lotje getikt was. Maar ik ben nou eenmaal een tikje anders misschien. Natuurlijk, ik ben gek op de lange zomeravonden in de achtertuin, op het strand of op een terras. Ik geniet van de kids in de speeltuin, in een zwembadje of op het strand. Maar die hitte, ik heb er gewoon niks mee. Alles boven de 28 graden mag van mij direct worden afgeschaft. Doe mij maar de lente, de herfst of een echte winter.
En die herfst is misschien wel mijn favoriet. Tenzij de winter een echte winter is met een dik pak sneeuw en schaatsen op natuurijs. Er is niks dat dat kan overtreffen. Maar aangezien die winters vrij spaarzaam zijn, heb ik in de herfst meer kans op succes. De gezelligheid binnen, de kleuren en de geuren in het bos, de laagstaande zon, de warme chocomelk na een lange wandeling. Stevige rode wijnen uit Italië of de Rhône of een bockbiertje. Regen en wind? Hoort erbij, dan is het binnen gewoon een groot fort bouwen van de bank en een Disneyfilm aan. Gelukkiger dan dat kun je Maud niet maken. Haardvuurtje aan de sfeer is compleet.
Het mooie aan Harderwijk is dat we hier nauwelijks ons best hoeven te doen om die herfst te inhaleren. Een klein stukje fietsen en we staan aan de rand van het bos. Mijn favoriete plek is het Leuvenumse bos, via de ingang bij Hulshorst (bij ’t hof van Hulshorst de A28 over en je bent er). Je kunt er alle kanten op en urenlang dwalen. De kans op een ontmoeting met wild is aanwezig, maar naar mijn ervaring is die kans nog ietsje groter in de Harderwijker bossen. Zeker aan de randen van het stiltegebied loop je in dit jaargetijde regelmatig een hert of zwijn tegen het spreekwoordelijke lijf. Moet je geen Maud meenemen overigens, die roeptoetert bij elke paddenstoel zo hard van zich af dat elk hert dekking zoekt.
Heb ik nog geeneens iets gezegd over het culinaire seizoen. Stamppotten, gebraad, spruitjes, wild, stoofpotten en hele zaterdagmiddagen of zondagen in de keuken. Het hele huis ruikt ernaar. Ik hoop dat onze dochters die herfstige weekenden later zullen herinneren als die dagen dat het zo lekker rook in huis en we iets bijzonders aten. Kleine domper is wel dat Maud gisteren voor het slapen aangaf dat ze morgen in het zwembadje wilde spelen. Ze snapt de herfst nog niet helemaal geloof ik.