Als het aan het LAKS ligt gaan we in de klaslokalen lekker de NS achterna en gaat mijn dochter, pardon, mijn kind straks haar klasgenootjes ‘medeleerlingen’ noemen. Haar juffrouw of meester, excuus, haar leerkracht gaat mijn kroost en haar klasgenootjes straks aanspreken met ‘leerlingen’ en niet meer met ‘jongens en meisjes’. En ik maar uitleggen waarom ik een andere plasser heb dan mama: “Foutje van de natuur, liefje.” Wil ik daarmee bagatelliseren dat er een hoop mensen zijn die in onze maatschappij problemen ondervinden met zijn wie ze willen zijn? Zeer zeker niet. Maar ik denk dat het ene niet het andere tot gevolg hoeft te hebben en ook geen bijdrage aan de oplossing is.
Onderwijl zijn in de raad vragen gesteld naar aanleiding van de verkeerschaos die Harderwijk elke ochtend en elke namiddag teistert. Ik ben zo onbescheiden om te denken dat dat door mijn column van twee weken geleden komt. Dat ik daarmee iets heb kunnen bijdragen aan een oplossing. Ik weet beter, maar het slaapt zo lekker. Overigens lijkt het wel alsof naar aanleiding van mijn column velen van u eens polshoogte zijn gaan nemen om te kijken of het allemaal waar is wat ik zei, want de files zijn er alleen maar erger op geworden. En die ene sluiproute die ik had bedacht slibt ook compleet dicht elke middag. Bedankt!
Ik mag elke week graag speuren naar vrolijke berichtjes in de Courant of online. Zo las ik vanmiddag dat bij de bedrijfskantine van onze lokale ambtenaren vanaf heden de aangeboden lunch 50% vegetarisch zal zijn. Ik vermoed dat hiermee het laatste vleesbolwerk van de Noordwest Veluwe is opgeheven. Althans, dat hoop ik. Tot voor kort moesten de ambtenaren dus noodgedwongen kiezen uit vlees, vlees, nog eens vlees of vis. Dat er ook eindelijk een ruimere keuze in vega-food komt is gewoon nieuwswaardig en dat vind ik stiekem gewoon enorm leuk. Word ik vrolijk van. De wereld staat in de fik maar dit plaatst alles gelukkig weer in perspectief.
Mijn dochters, uh, kinderen jagen inmiddels vrolijk met zijn tweeën de huiskamer door. De jongste tijgerend, de oudste is solidair en doet vrolijk mee. Zo is de strijd in elk geval gelijk. Maud hangt vervolgens de clown uit en daar vermaakt Floor zich prima mee. Eind dit jaar gaat Maud naar groep 1 en daar heeft ze het al volop over. Ze hoop dat haar vriendjes van de opvang meegaan maar ik heb slecht nieuws, die gaan bijna allemaal naar een andere school. “Er zijn vast een heleboel andere leuke jongens en meisjes”, zeg ik. “Nee papa, andere kindjes bedoel jij”. En ze heeft gelijk.